HERINNERINGEN AAN PAUL GOEKEN # 3
'LIEVE PAULUS'
Door Marelle Boersma
22 juni 2011 |
Het was een schok, toen ik het bericht van Pauls dood via Twitter zag. Onmogelijk, was mijn eerste reactie. Helaas…
Op het moment dat ik kennismaakte met de auteurskant van de
thrillerwereld, was de naam Paul Goeken de eerste die
opdook. Ook een thrillerauteur die over duiken schreef. Een
gemeenschappelijke hobby. Ik zocht contact met hem. Vanaf
dat moment hebben we regelmatig mailcontact gehad. Altijd
via persoonlijke berichten in de Ezzulia mailbox (die mail
vond hij maar ingewikkeld).
Paul was eerlijk en direct, en hij had zijn eigen woordkeus
om zijn mening duidelijk te maken: “Jouw schrijfstijl is
superfris, als van een Heidi in een loodvrije Alpenwei. DAT,
mijn beste Marelle, is waar het om draait.”
Zo was Paul, een steun voor mij als beginnend auteur in de
drukke en nog onbekende thrillerwereld. Recht-door-zee tips,
die ik soms opvolgde en soms direct naast me neerlegde. Dat
maakte hem niets niet uit. Hij wilde helpen en gaf me soms
dikke complimenten: “Klasse, meid! Goed gedaan!”
Hij heeft me een paar jaar geleden door een moeilijke keuze
geloodst. En daar ben ik hem nog steeds dankbaar voor. We
wisselden boeken uit, die er soms weken over deden om aan te
komen. “Heb jij je boek soms met de pakezel verstuurd?”
“Die Spaanse post is nog langzamer dan dikke stront.”
In april 2009 viel het me op dat het al een tijd stil was rondom Paulus. Ik schreef hem een bericht, via Ezzulia, zodat hij het zou lezen:
“Lieve
Paul, Het valt me op dat het wel erg stil is rondom jouw
persoontje. Is alles wel goed met je? En je gezin? Of loopt
het schrijven even wat minder?
Ik hoop dat het hier allemaal niets mee te maken heeft en
dat je gewoon lekker geniet op je heerlijke eiland met een
gezonde familie om je heen!
Ben je alweer bezig met een nieuw boek?
Liefs, Marelle”
Er was niets aan de hand, zei hij.
“Ha die
Marelle! Ik heb het nog nooit zo druk gehad, dame. …
… Hoewel ik weinig reageer, ben ik nog wel elke dag op
Ezzulia, hoor.
Hier dus alles dik in orde! Bedankt voor de belangstelling.
Dikke kus, Paul.”
Ik vermoedde op dat moment andere activiteiten, die Peter Kuijt ook al beschreef. Natuurlijk sprak ik daar niet over, ook niet tegenover hem. Ik gunde hem een enorm succes. Stel je toch voor dat hij… Waanzinnig! Het zijn nog steeds slechts gedachten.
Zijn onderschrift typeert hem. “Werkt aan; mijn vis - en drinktechniek. Leest; de Voetbal International.” Niet zichzelf promotend. Of juist wel, maar dan op een onderscheidende manier. Een no-nonsense man. Iemand die blij was voor anderen. Iedereen succes gunde. En dat ook rondschreeuwde op het forum. Een mooi mens.
Lieve Paulus, ik heb je geloof ik maar één keer ontmoet, tijdens The Power of Plots. Toen konden we eindelijk die digitale zoen omzetten in een echte. Ik zoen je nu op beide wangen gedag. Jammer genoeg weer digitaal en wetend dat het nooit meer ‘in het eggies’ zal kunnen.
Ik zal je missen!
Zie ook:
Kijk hier | Herinneringen aan Paul Goeken # 1
Kijk hier | Herinneringen aan Paul Goeken # 2
Kijk hier | Herinneringen aan Paul Goeken # 4
Kijk hier | Herinneringen aan Paul Goeken # 5
Kijk hier | Herinneringen aan Paul Goeken # 6
Kijk hier | Herinneringen aan Paul Goeken # 7
Kijk hier | Herinneringen aan Paul Goeken # 8
Kijk hier | Paul Goeken was Suzanne Vermeer
Reageer op dit artikel
Dat kan op het forum van Ezzulia, waar een apart topic is aangemaakt over Paul Goeken.
Kijk hier voor dit topic op het Ezzulia forum